Οι ενσωματωμένες ομάδες παιχνιδιού είναι ομάδες παιχνιδιού μεταξύ παιδιών που ανήκουν στο Φάσμα του Αυτισμού και των τυπικών συνομηλίκων τους. Αποσκοπούν στην ενίσχυση των κοινωνικών δεξιοτήτων των παιδιών με αυτισμό καθώς επίσης και στην ενίσχυση του συμβολικού παιχνιδιού. Οι δραστηριότητες είναι δομημένες και σταδιακά καθοδηγούμενες από ενήλικα ώστε να δοθούν ευκαιρίες για αυθόρμητη αλληλεπίδραση μεταξύ των παιδιών. Η παρούσα εκπαιδευτική παρέμβαση έχει αποδειχθεί αποτελεσματική τόσο στα παιδιά με αυτιστική διαταραχή όσο και στα παιδιά τυπικής ανάπτυξης. Συγκεκριμένα, ερευνητικά δεδομένα έχουν δείξει βελτίωση των παιδιών με αυτισμό σε τομείς όπως η αυθόρμητη αλληλεπίδραση και η συναισθηματική εγγύτητα, ο προφορικός λόγος και το συμβολικό παιχνίδι. Στα παιδιά τυπικής ανάπτυξης έχει παρατηρηθεί αύξηση της κατανόησής τους ως προς την αυτιστική διαταραχή και ενίσχυση της αυτοπεποίθησής τους.
Ορισμένες γενικές στρατηγικές παρέμβασης και βελτίωσης του παιχνιδιού των παιδιών με αυτισμό είναι:
- Ενίσχυση: Σε επίπεδο ελεύθερου παιχνιδιού, τα παιδιά με αυτισμό λειτουργούν καλύτερα εάν τους προσφερθεί μια ανταμοιβή/κίνητρο.
- Η δημιουργία ενός περιβάλλοντος που θα ανταποκρίνεται στις ανάγκες του παιδιού. Χρειάζεται αρκετή σκέψη και προσπάθεια ώστε να δημιουργήσουμε καταστάσεις διασκεδαστικές και ελκυστικές για το παιδί, που θα το ενθαρρύνουν για αλληλεπίδραση.
- Τα θέματα και το υλικό που θα επιλεγούν να είναι κατάλληλα για την ηλικία του παιδιού και κυρίως, να προσεγγίζουν τη χρονολογική ηλικία του (Brown & Murray, 2001). Για παράδειγμα, είναι καλό να αποφεύγεται η χρήση παιχνιδιών βρεφικής ηλικίας από παιδιά με αυτισμό σχολικής ηλικίας, ώστε να υπάρχει μεγαλύτερη κοινωνική αλληλεπίδραση ανάμεσα σε συνομηλίκους και το παιδί να μη στιγματίζεται.
- Τα παιχνίδια που επιλέγει το ίδιο το παιδί, συνήθως συνιστούν το καλύτερο μέσο για υποστηρικτική παρέμβαση, με περισσότερες ευκαιρίες για συμμετοχή στο παιχνίδι και αλληλεπίδραση με το συμπαίκτη.
- Βασική προϋπόθεση αποτελεί πάντα η διατήρηση και η ενίσχυση της χαράς στο παιχνίδι.
Για παράδειγμα, κινητικές δραστηριότητες (π.χ. τρέξιμο, κούνια κλπ.) είναι ευχάριστες και συμβάλλουν στην ενεργοποίηση των αισθησιοκινητικών μηχανισμών.
